Enn eitt hótelið í miðbænum!

Og borgarstjórinn gleðst!
Fyrirhuguð þétting byggðar í miðbænum varð ekki til þess að auka íbúðarhúsnæði, og allra síst á ódýrum íbúðum, heldur leiddi til mikillar fjölgunar hótelbygginga. 
Nú segjast kratarnir í borgarstjórn að hér eftir verði takmarkað hvað megi byggja margar slíkar í miðbænum.
En áður en að því verður mun eflaust tugur slíkra rísa í og við miðbæinn, ef ekki fleiri tugir!

Já, það er lenska þessi misserin hjá stjórnmálamönnum að segja eitt en leyfa annað.

„Straujárnið“ í Reykjavík birtist

Að láta taka sig í bólinu

Ein setning í þessari frétt er mjög athyglisverð: "Þrátt fyr­ir að stjórn­völd hafi gert sér grein fyr­ir hætt­unni á því að eig­end­ur Kaupþings gætu selt sjálf­um sér hlut­inn í bank­an­um, voru lík­ur á því tald­ar hverf­andi".

Með þetta í huga er vert að minnast fagnaðarláta forsætis- og fjármálaráðherranna vegna afnám gjaldeyrishaftanna. Afnámið átti að koma sér einkar vel fyrir almenning og lífeyrissjóðina. Það á eftir að koma í ljós hver áhrifin verða á almenning en þau eru þegar ljós um þá síðarnefndu.

Lífeyrissjóðirnir höfðu verið í samningaviðræðum við slitastjórn Kaupþings um kaup á hlut í Arionbanka en þau kaup urðu að engu þegar vogunarsjóðirnir keyptu sinn hlut.

Þá er vert að muna orð ráðherranna um að ekki séu allir vogunarljóðir vondir, nú þegar í ljós er komið að a.m.k. einn þeirra hefur stundað mútugreiðslur í stórum stíl og er nú m.a.s. uppvís að því að hafa verið leppur skattaskjólsfyrirtækis í þessum kaupum!

Ljóst er af þessu að afnám gjaldeyrishaftanna voru mjög illa undirbúin og ríkisstjórnin (og Seðlabankinn) látið taka sig illilega í bólinu. 
Sama virðist gilda um Fjármálaeftirlitið samkvæmt orðum forstjórans í Kastljósinu í gærkvöldi. Frumvarp enn í smíðum sem hefði getað komið í veg fyrir hluti sem þessa.

Stjórnvöld öll virðast vanhæf - og það ekki í fyrsta sinn.

Salan losar milljarðatugi