Skiljanlegt

Það er mjög skiljanlegt að Kína og Rússland hafi staðið gegn því að samþykkja einhverjar aðgerðir gegn Sýrlandi í ljósi þess hvernig farið hefur verið með yfirlýsingu Öryggisráðsins varðandu Libýu.

Libýumálið hefur tekið á sig ótrúlegustu mynd. Vesturveldin halda áfram loftárásum á stjórnarherinn og innviði ríkisins þrátt fyrir harðorð mótmæli frá öðrum þjóðum.

Í gær báðu t.d. Samtök Afríkuríkja, NATO um að hætta árásum á stofnkerfi landsins og pólitíska leiðtoga þess. Samtökin gagnrýna vestræn lönd fyrir að reyna að koma í veg fyrir að hægt sé að stöðva ófriðinn með samningum.

Pútín, forsætisráðherra Rússlands, tekur undir þetta og bendir á að það sé nóg af ríkisstjórnum í heiminum sem líkjast þeirri líbýsku: "Eigum við að kasta sprengjum og skjóta eldflaugum á þær allar", spyr hann.
Hann er einn þeirra fjölmargra sem telur að aðgerðirnar í Libýu gangi miklu lengra en ályktun öryggisráðs SÞ leyfi.

Meira að segja utanríkisráðherra Noregs, Jonas Gahr Støre, vill samninga í Libýu. Hann segir að menn verði að fara að sjá það að það þurfi viðræður, þar sem það finnist engin hernaðarlausn á málinu. Það verði að fara hina pólitísku leið.

Reynslan af Libýu gerir það að verkum að stjórnvöld í ríkjum eins og Sýrlandi komast í raun upp með að beita þegnum sínum harðræði - því það ástand er þó skömminni skárra fyrir almenning en það sem nú ríkir í Libýu vegna afskipta vestrænna ríkja.
Sporin hræða.

Öryggisráðið klofnar