Einræðisherra heima fyrir, lýðræðissinnaður annars staðar!

Þetta Katar-kvikindi er eflaust einhver mesti ómerkingur sem nú ríkir yfir þjóð sinni. Hann lýsir því fjálglega yfir að fólki sé "fyllilega treystandi" til að kjósa til ráðleggjandi þings! - en þó ekki fyrr en 2013. Tekið skal fram að Íslendingar losnuðu við ráðleggjandi þing árið 1874, að hluta, og svo nær fullkomlega árið 1904!

Þessi sami einræðisherra sendi svo herlið til Libýu til að hjálpa uppreisnarmönnum þar til að losna við "einræðisherrann" Gaddafi - og sendi jafnframt herflugvélar til að taka þátt í loftárásum á menn Gaddafis!!!!

Þetta minnir á hina miklu ást Bandaríkjamanna, og sumra ESB-landa, á lýðræðinu í orði annars vegar - og hins vegar á borði þegar kosið er lýðræðislega um rétt Palestínu til að vera þátttakandi í alþjóðasamfélaginu (Kanar hóta jú að beita neitunarvaldi til að koma í veg fyrir að vilji meirihluta þjóða heims nái fram að ganga hvað Palestínu varðar).

Já, skynhelgin er enn söm við sig.

Kosið í Katar árið 2013

Athugasemdir

[Garðar Valur Hallfreðsson, 1.11.2011 kl. 13:03]

Nákvæmlega, þetta er einhvern veginn allt öfugsnúið.  Hryðjuverkamaður á einum stað er mögulega frelsishetja annars staðar.  Lýðræði er greinilega eitthvað sem sumir telji sig geta dreift í smáum skömmtum eins og ölmusu, rétt til að sefa almúgann.  Það er slæmt að sjá t.d. Líbíu blóði drifna vegna ofbeldis, þó lifi maður í voninni að þar verði breytingar og valdið gefið þjóðinni (að því gefnu að þjóðin vilji það).

Talandi um sjálfstæðisbaráttu Íslendinga.  Við fengum fullt sjálfstæði 1944, en ætlum svo að deila sjálfstæði okkar með Þjóðverjum og öðrum ESB ríkjum, það finnst mér einnig öfugmæli.  (smá útúrdúr)