Réttdræpur þess vegna?

Fréttaflutningurinn af drápinu á sturlaða manninum í Árbæjarhverfinu í morgun er með ólíkindum, sem og viðbrögðin við þessum atburði. Maður fær ekki betur heyrt en að fólki og fréttamönnum finnst maðurinn hafa verið réttdræpur.

Spurningin er hvort þetta áður friðsama samfélag okkar sé að verða eins og hið ameríska þar sem m.a.s. almenningur er vopnaður og drepur þá sem hann telur ógni sér á einhvern hátt. Svo ekki sé talað um lögregluna sem skýtur iðulega fyrst og spyr svo.

Þá er og undarlegt að svo virðist sem ekkert hafi verið gert fyrir manninn þrátt fyrir óeðlilega hegðun hans í langan tíma áður en að hann var skotinn til bana. Hvar var kerfið, eða komu nágrannarnir sér ekki til þess að láta vita af hegðun manns svo hægt væri að koma honum til hjálpar á einhvern hátt?

Kannski er þetta atvik gott dæmi um það meinta siðrof sem margir segja að einkenni nútímann. Samfélagsleg ábyrgð fólks á náunganum virðist vera að hverfa. Einstaklings- og sjálfshyggjan sé orðin svo mikil að fólki hugsi aðeins um sig og sína. Náunginn við hliðina á þér sem á bágt og sýnir óeðlilega hegðun sé bara klikkaður og ekki þess virði að reyna að hjálpa honum. Það eina sem er gert er sé að tala illa um hann og hneykslast á honum.

Slæmt ef satt reynist. Verst að svona kuldi gagnvart náunganum getur beinst að þér eða einhverjum þinna nánustu áður en þú veist af því.

Samfélagsleg ábyrgð á náunganum kemur öllum vel, einnig mér og einnig þér.

Iðulega vopnaður hafnaboltakylfu