Hvaða lúxusvandamál?

Að Eiður Smári skuli vera tilgengilegur eða margir leikmenn meiddir og í lítill leikæfingu? Jafnvel að norsku og sænsku deildirnar eru ekki enn byrjaðar? 

Ég sé engann lúxus í því!

Norðmenn eru búnir að velja sitt lið, af hverju er ekki búið að því hér?, og telja sig ekki eiga við nein lúxusvandamál að stríða. Benda meðal annars á að þeir hafi ekki unnið leik í mars í háa herrans tíð (lítil leikæfing?). Þá gagnrýna þeir valið en slíkt heyrir maður aldrei í hérlendum fjölmiðlum.

Er þetta síðasta, skortur á gagnrýnni umræðu um landsliðið, kannski lúxusvandamálið sem landsliðsþjálfararnir eiga við að stríða?

Lúxusvandamál í Astana