Um uppreista æru og fyrirgefninguna

Að gefnu tilefni vil ég vitna í merka grein Sigurðar Nordal frá árinu 1925 þar sem hann fjallar um fyrirgefninguna í samfélagi sem virðist líkjast því sem við búum við í dag. Fyrirgefningin sé góð og gild meðan hún tekur ekki ábyrgðina frá fólki. Þá missum við alla siðferðilega fótfestu:

"Verður ekki hver að þurrka út afleiðingar sinna eigin verka með iðrun og þrautum? Er nokkurt ástand hörmulegra en þess manns, sem skilur ekki illgerðir sínar? Fyrirgefning gerir þar illt verra."

 

 

 

 

Uppreist eða uppreisn æru?