Allt í lagi en ...

Leikur íslenska liðsins batnaði er leið á fyrri hálfleikinn eða með innkomu Rúnars Kárasonar (og eftir að hann hafði klúðrað tveimur fyrstu skotunum!). Ógnunin með Ásgeir Örn í þeirri stöðu er lítil sem enginn (en hann er betri í vörn en Rúnar!).

Vandamálið er þó hið sama og áður, þ.e. skiptingar milli sóknar og varnar. Íslenska liðið er eflaust eitt fárra í fremstu röð sem á ekki góðan línumann sem getur spilað vörn (Vignir er góður varnarmaður en ekki eins góður á línunni - og nú er hann meiddur).

Þá var Einar Örn að hrósa Aroni Pálma fyrir góðan varnarleik en Geir þjálfari var greinilega ekki á sama máli og er farinn að láta Aron aðeins spila sóknina. Aron á svo að venju misjafna leiki með landsliðinu á meðan hann er sagður einhver besti spilarinn úti í hinum stóra heimi.

Tvær skiptingar milli sóknar og varnar er einfaldlega einni of mikil - og kemur það mjög niður á liðinu. Finna þarf sterkan línumann sem einnig er sterkur í vörn. Þá getur íslenska landsliðið orðið sterkt aftur.

Naumt veganesti til Porto