Fjölmiðlafulltrúi fjármagnsaflanna?

Katrín Jakobs talar að vísu um fók og fyrirtæki en það er hagur fyrirtækjanna sem henni er efst í huga, eins og kemur fram í þessari frétt.
Enda miðast nær allar opinberar ráðstafanir, ekki síst síðasta útspil Seðlabankans, að því að færa sífellt meira fé til peningaaflanna.

Í Danmörku er unnið eftir allt öðrum  nótum. Þar er almenningur, launþegarnir, í fyrirrúmi - síðan koma fyrirtækin.  

Þetta gerist víðar. Í Frakklandi er skortsala t.d. bönnuð, þ.e. er brask með hlutabréf sem eru að snarlækka í verði, en ekkert heyrist frá Seðlabankanum/Fjármálaeftirlitinu um að það standi til.

Svo seldi Seðlabankinn fyrir skömmu gjaldeyri fyrir átta milljarða króna, rétt eins og gert var fyrir Hrun, á meðan að yfirstjórn lífeyrissjóðanna hvetur einstaka lífeyrisjóði til að fresta fjárfestinum í útlöndum til að stöðva fjársteymi út úr landinu. Hver höndin uppámóti annarri?

Þarf að fleyta fólki og fyrirtækjum yfir skaflinn