Skil ekki heldur ...

Ég tek undir þetta með reynsluboltanum Henning Berg um Indriða og Stefán og undrun hans yfir að þessir menn skuli ekki einu sinni vera valdir í "stóra" hópinn fyrir landsleiki.

Indriði var fastamaður í landsliðinu þar til hann meiddist en hefur ekki komið til baka eftir að hann náði sér. Þó hefur hann spilað alla leiki Lyn-liðsins síðan þá, og leikið til skiptis í tveimur stöðum í vörninni.

Þetta finnst mér gott dæmi um þann hringlandahátt sem einkenndi landsliðsþjálfaraferil Eyjólfs Sverrissonar. Menn valdir kannski í einn leik og síðan ekki söguna meir (Matthías Guðmundsson, Baldur Aðalsteinsson, Theódór Elmar þrátt fyrir mikil vandræði á hægri kantinum) eða þá að mönnum er skyndilega kippt út úr liðinu sem einhverjir blórabögglar fyrir tap þess (Stefán Gísla, Hannes Sigurðsson).

Það verður fróðlegt að sjá hvort einhver breyting verði á hjá nýja þjáfaranum en hrokinn í honum bendir ekki til þess ("það er ég sem vel liðið en ekki einhverjir sparkspekingar sem spiluðu eitthvert sinn með Einherja frá Vopnafirði"!).

Menn eiga að þakka fyrir áhuga okkar "leik"mannanna á boltanum og taka mark á skoðunum okkar. Dramb er falli næst.

„Gott hugarfar einkennir íslenska leikmenn"