Strákpollar og reynsluboltar

Þessi færsla er svar við athugasemd við síðustu færslu:

Reynsla felst ekki aðeins í fjölda landsleikja heldur einnig hvar þeir spila. Ólafur Ingi var í Arsenal í mörg ár áður en hann hélt til Helsingborgar og fékk þar dýrmæta reynslu í fyrra, spilaði alla leiki og var með í Evrópukeppninni áður en hann meiddist (virðist þó meiddur núna þar sem hann var ekki í liði sínu í síðasta leik). Hann sat á bekknum allan leikinn gegn Azerum

Theodór Elmar Bjarnason spilaði einnig á Bretlandseyjum (Celtic!) áður en hann hélt til Lyn í Noregi og hefur verið fastamaður þar (var þó ekki með í síðasta leik og gæti því veirð meiddur). Hann sat á bekknum allan leikinn gegn Azerum.

Merkilegt að velja menn í landsliðið sem eru meiddir!

Emil byrjaði á bekknum en "strákpollinn" byrjaði inná. Emil hefur ekki aðeins verið fastamaður í landsliðinu, heldur hefur hann verið að spila undanfarið í einhverri bestu deild í heimi (á Ítalíu).

Ég horfði nú á leikinn og sá ekki betur en að það voru fleiri leikmenn en Eiður sem gáfu ekki á strákinn, enda spilaði Eiður ekki á miðjunni. Stefán Gísla virtist t.d. ekki sjá hann. Kannski voru þeir ekki sammála vali landsliðsþjálfarans og sýndu það þannig ómeðvitað. A.m.k. nýttist vinstri kanturinn miklu betur eftir að Emil kom inn á.

Í skrifi mínu var ég ekkert að vega að drengnum heldur að þjálfaranum. Strákurinn gat ekkert gert að því að vera valinn í liðið, enda kom það honum sjálfum mjög á óvart.  

Svo tek ég undir með þeim sem undruðust á vali Marels í landsliðið. Við eigum marga miklu betri sóknarmenn en hann. Eftir að hann hætti með Molde hefur liðið blómstrað (rétt eins og Vaalerenga þegar Gunnar Heiðar hætti með liðinu). 8-0 sigur þess á Brann er gott dæmi þess (leikur sem ég sá í norska sjónvarpinu).

Vonandi fáum við að sjá í dag hvernig eru í hópnum fyrir leikinn gegn Norðmönnum (fyrst liðið var valið í fyrradag) - og að þjálfarinn hætti þessari heimskulegu tilraunamennsku og velji loksins besta liðið.