Mogginn sér um sína

Nú er rógherferðin hafin, sem Haraldur Jóhannessen ríkislögreglustjóri talaði um, en hún beininst auðvitað ekki að honum heldur að þeim sem hafa eitthvað við embættisstörf Haraldar að athuga.

Svo sem ekkert skrýtið að Mogginn taki þennan pól í hæðina. Haraldur er jú sonur Matthíasar Jóhannessen ritstjóra Morgunblaðsins til fjölda ára og alnafni (og frændi?) núverandi ritstjóra Moggans.

Það er athyglisvert að lesa um ráðningarferil Haraldar allt þar til hann settist í stól ríkislögreglustjóra. Hann átti greiða leið innan kerfisis enda sjálfstæðisflokkur við völd mestallan metorðaklifurstiga Haraldar. Eftir að hann fékk núverandi embætti var staðan ekki auglýst sem átti þó að gera á fimm ára fresti.

Það síðastnefnda virðist reyndar vera orðin venja innan lögreglunnar. Annað gott dæmi er leið núverandi lögreglustjóra í Reykjavík í embætti, en hún var skipuð án auglýsingar og auðvitað af sjálfstæðismanni í stöðu dómsmálaráðherra.

Síðan hafa verið talsvert um embættisráðningar innan þessara tveggja stofnana og yfirleitt án auglýsinga. Hafa þau mál komið inn á borð umboðsmanns alþingis sem sendi nýlega bréf til dómsmálaráðuneytisins vegna þeirra. 
Varla kemur nokkuð út úr því þar sem allir vita hvaða flokki dómsmálaráðherrar þessarar ríkisstjórnar tilheyra. 
Í staðinn er blásið til rógsherferðar til verndar sínum manni. Já, hún kemur úr öfugri átt!

Arinbjörn brotlegur í starfi sínu

Kunna menn ekki þjóðsönginn?

Alltaf jafn pínlegt að sjá til leikmanna íslenska karlalandsliðsins þegar þjóðsöngurinn er spilaður. Fáir syngja með og þeir fáu sem það gera syngja lágt (muldra hann) og virðast kunna hann illa!

Þetta hlýtur að skrifast á KSÍ sem auðvitað á að gefa þá dagskipun að allt liðið taki undir í þjóðsöngnum og gert að læra hann almennilega.

Allt annað að sjá Albanina sem syngja með af fullum krafti og gríra sig þannig upp í leikinn!

Enda kom stemningsleysið í íslenska liðinu fljótt í ljós í fyrri hálfleiknum. Illa spilað, lítil barátta og legið í vörn! Allt liðið lélegt en líklega Gylfi sá lélegasti. Jón Daði sást ekki og varnartengiliðarnir fóru ekki í andstæðinginn.
Albanir með boltann 60%!!

Átakanlegt að horfa svo á íslenska liðið hrynja er leið á seinni hálfleikinn. Kannski fjórða markið hafi verið dæmigert fyrir þetta gamlingjalið. Einn leikmaður að dekka þrjá dauðafría Albani! Varla hægt að kenna vörninni um það heldur hjálparleysið frá tengiliðunum.
Aron Einar er greinilega ekki í formi til að leika tvo svona leiki með stuttu millibili. Þarna eru auðvitað fleiri sem kominn er tími á. Kári, Emil, Birkir Bjarna og Jón Daði, og svo auðvitað Hannes í markinu.
Rúnar Már eina jákvæða lífsmarkið í leiknum.

Þá hlýtur þjálfarinn að fá gagnrýni fyrir byrjunarliðið. Minnir óþægilega á útkomuna í Þjóðadeildinni.

Slæmur skellur í Albaníu