Uppspuni!

Það er greinilegt að Mogginn er í stjórnarandstöðu, sem reyndar engum ætti að undra í ljósi þess hver sé ritstjórinn.

Þó er tónninn undarlega hvass, þ.e. fullyrðingar blaðsins um að Vinstri grænir vilji engar ákvarðanir taka né framkvæmdir leyfa. Hér gæti legið að baki óánægja við úrskurð Svandísar Svavars um að leyfa ekki virkjun neðri hluta Þjórsá að svo stöddu.

Stóriðjan er þannig enn og aftur hið mesta hjartans mál íhaldsins. Hver sá sem dirfist að leggja stein í götu hennar má vara sig!

Ekki veit ég hvaða hundur hangir á þeirri spýtu, en eitt er víst að ekkert ergir menn meira en að missa af einhverjum fjárhagslegum ávinningi. Hverjir tapa einkum á því að virkjunaráform dragist? Gæti það verið þeir suðurnesjamenn?

En eins og kemur fram í viðtali við Katrínu Júlíusdóttur iðnaðarráðherra á Rás tvö í morgun er þessi frétt tómur uppspuni! Leggst þá lítið fyrir Moggann eins og svo oft áður!

Biðla til Framsóknarmanna

Athugasemdir

[Magnús V. Skúlason, 8.2.2010 kl. 09:50]

Sjálfur formaður Framsóknarflokksins staðfestir þetta í viðtalinu sem birtist í sjálfu Morgunblaðinu, if you'd bother til að kaupa áskrift þá myndirðu vita það, heldurðu að hann sé þá með í „uppspunanum“?

[Torfi Kristján Stefánsson, 8.2.2010 kl. 10:15]

Annað segir nú á eyjan.is nú í morgun. Þar hafnar Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins, þrálátum sögusögnum undanfarinna daga um að Framsókn hefði verið boðið aðild að ríkisstjórninni.

sjá t.d. http://eyjan.is/blog/2010/02/07/sigmundu-david-framsokn-ekki-a-leid-i-rikisstjornina-med-samfylkingunni-og-vg/

Þú ættir kannski að lesa aðra miðla en Moggann - og kannski trúa ekki öllu sem þú lest þar.

[Magnús V. Skúlason, 8.2.2010 kl. 14:31]

Þetta snýst ekkert um trúverðugleika fjölmiðla, það er alveg á hreinu að það hefur verið nálgast við formann Framsóknarflokksins um þetta mál, það er síðan annað mál hvort að hann sé á leið í stjórnarsamstarfið en því hefur hann neitað staðfastlega! Í kjölfarið hefur hann lýst því yfir að honum hugnist frekar þjóðstjórn fremur en að ganga inn í arfaslökustu ríkisstjórn sem hefur setið hér síðan við stofnun lýðveldisins.

Í þessu tilfelli hafa báðir fjölmiðlar rétt fyrir sér . . . en þú hinsvegar rangt fyrir þér, í annað sinn!