Skömm að þessu

Það er skömm að þessi maður, sem var hundeltur af yfirvöldum eigin lands, Bandaríkjanna, fyrir það eitt að taka ekki þátt í pólitísku sjónarspili þeirra (viðskiptabanni á hina gömlu Júgóslavíu), skuli ekki fá að hvíla í friði í gröf sinni.

Það er skömm fyrir alla sem að þessu koma, Hæstarétti fyrir að dæma á þennan hátt, sýslumanninum í Árnessýslu fyrir að mótmæla ekki þessum gjörningi, sem og sóknarprestinum sem átti sinn þátt í að koma Fischer ofan í jörðina þarna fyrir austan.

Málatilbúningur konunnar frá Filippseyjum er nefnilega með ólíkindum. Það ætti að vera öllum ljóst að Fischer gat ekki verið faðir dóttir hennar, enda viðurkenndi hann það aldrei - og aldrei komu fram neinar fullyrðingar um það fyrr en að "Vinir" Fischers fóru að garfa í málinu samfara því að unnið var að komu hans hingað til lands.

Vin- og rausnarskapur Fischers í garð þessarar konu og dóttur hennar, konu sem allt bendir til að hann hafi kynnst fyrst eftir fæðingu stelpunnar, varð til þess að hann fékk ekki að hvíla í friði í gröf sinni. Laun heimsins eru vanþakklæti.

Auðvitað kemur í ljós að allt þetta brambolt verður til einkis - og allur vafi af tekin um að Fischer á ekki barnið. En dýrt er það og niðurlægjandi fyrir minningu hans.

Þá er og spurn hvað gerist þegar upp kemst að þetta allt saman er uppspuni? Hver er þá skaðabótaskyldur fyrir þessu líkráni? Sú filippseyíska, lögfræðingar hennar, vinir hér heima eða Hæstiréttur?

Líklega enginn nema almenningur sem þarf að borga brúsann eins og venjulega, blæða vegna ágirndar einstaklinga, ágirnd sem kerfið ýtir undir með ráð og dáð.

Lík Fischers grafið upp

Athugasemdir

[Óttar Felix Hauksson, 5.7.2010 kl. 15:12]

Skaðabótaskyldur gagnvart hverjum? Hvern er verið að skaða. Líkránið var löngu framið. Hið eiginlega líkrán átti sér stað þegar Garðar Sverrisson í skjóli nætur rændi líkinu að næturlagi í Reykjavík, án dánarvottorðs, umboðslaus með öllu, ók því austur fyrir fjall og lét mág sinn husla því niður í heimagarði tengdaföður síns. Hvað ætli hafi knúið hann til slíks óhæfuverks? Sennilegast framtíðar hagnaðarvon fjölskyldunnar í formi minjgripasölu og umferðar erlendra ferðamnna.

[Torfi Stefánsson (IP-tala skráð) 5.7.2010 kl. 15:59]

Umboðslaus með öllu? Ef mig misminnir ekki þá var nú ekkjan með í för, hafði samþykkt þetta - og Fischer mun sjálfur hafa viljað fara þessa leið.

Hann hafi nefnilega verið orðinn þreyttur á vinum sínum (Fischer friends) sem voru þeir einu sem vildu græða á manngarminum - og ætluðu að efna til stórsýningar við jarðarför hans með tilheyrandi fjölmiðlafári og eflaust með von um persónulega hagnað í huga.

Varst þú annars ekki einn af þeim Óttar Felix?

[valdimar (IP-tala skráð) 5.7.2010 kl. 16:32]

Séu vinir hans á móti þessum uppgreftri þá áttu þeir að sjá til þess að dna prufa væri tekin fyrir útför.                      Allir sem þekktu til Fischers eða fylgdust með honum vissu fyrirfram að erfðamál hans færu í þennan farveg.         Þetta er heimatilbúið klúður af þessum kjánum sem voru í kringum hann.

[Torfi Kristján Stefánsson, 5.7.2010 kl. 16:51]

Hinir svokölluðu Vinir hans, sem voru sjálfskipaðir vinir hans sem hann sjálfur vildi ekkert með hafa, eru með þessum uppgreftri, því þeir eru og hafa alla tíð verið að reyna að tefja fyrir og reyna að koma í veg fyrir að ekkja Fischers erfi hann.

Ekki veit ég ástæðu þess en líklegt má telja að þeir fái þá ekkert fyrir snúð sinn, en meiri möguleiki er á að molar falli af borðinu ef ríki maðurinn er Filippeyskur.

Hins vegar er alveg rétt að það er algjört klúður að ekki var tekið lífsýni af Fischer áður en hann fór í gröfina. Þá hefði þessu uppákoma aldrei komið til. 

[Óttar Felix Hauksson, 5.7.2010 kl. 23:44]

Ekkjan? Ekki hefur þeirri japönsku tekist að sannfæra íslenska dómstóla um hjúskaparstöðu sína gagnvart Fischer, enda vita þeir sem gerst þekkja að hún var aldrei gift Fischer. Að Fischer hafi sjálfur viljað hvíla í garði fjölskyldu konu Garðars Sverrissonar, hafa menn aðeins orð Garðars Sverrissonar. Ekki beint trúleg hagsmunagæsla í ljósi asans og ólögmæts næturbröltsins. Ég var aldrei í hópi svokallaðra vini Fischers, þar var Garðar Sverrisson aftur á mót- og hefur sennilega haft sínar hugmyndir um persónulegan hagnað fyrst hann vogaði sér að ræna líkinu og keyra það austur á kaldri janúarnóttu á því herrans ári 2008.

[Óttar Felix Hauksson, 6.7.2010 kl. 00:03]

Þú ert á rangri braut varðandi "vini Fischers". Þeir hafa enga hagsmuni í þessu máli og hafa aldrei haft. Þessi uppgröftur er vegna erfðamála og þar eiga "vinir Fischers" engan hlut að máli. Þeir aðilar sem telja sig eiga tilkall til arfs eftir Fischer eru tveir systursynir hans, meint dóttir hans í Filipseyjum, og "ekkjan" japanska. Erfðamálið er rekið fyrir íslenskum dómstólum og er um umtalsverða fjármuni að tefla. Það má segja að Garðar Sverrisson hafi spillt fyrir þeim möguleika sem þú bentir réttilega á, að lífsýni væri tekið fyrir útför, með því að hlaupa til í hasti um miðja nótt, Fischer varla orðinn kaldur á líkbörunum, og husla honum niður í heimagrafreit fjölskyldu konu sinnar. Torfi sérðu ekki hvað er í gangi? Voru það ekki þín orð ...eflaust með persónulegan hagnað í huga? 

[edda axels (IP-tala skráð) 8.7.2010 kl. 23:12]

Á vefsíðunni skakhornid.is leggur þessi sami Óttar til að jarðneskar leifar Fischers verði fluttar til Reykjavíkur svo skákhreyfingin geti grætt á því peningalega! Skyldi þar komin ein skýringin á hugarórum hans og heift gagnvart ekkju Fischers og nánasta vini? Eða er þessi skákáhugamaður og bara venjulegur íslenskur sóðabloggari?