Álþynniverksmiðjan á Krossanesi?

Álþynniverksmiðjan á Krossanesi var nokkuð í umræðunni síðastliðinn vetur vegna vítisódamengunnar sem kom frá henni, auk fleiri óþverra.

Lítið heufr heyrst af úrbótum á starfseminni, en losun vítissóda hafa átt sér stað um hríð - og verksmiðja fengið leyfi langt fram í tímann til aðráða bót á þessu.

Ljóst er af því máli að eftirlitsaðilar eins og Skipulagsstofnun og Umhverfisstofa brugðust illilega í þessu máli - og það ekki í fyrsta sinn.

Til dæmis má nefna að Skipulagsstofnun veitti (árið 2008) verkmiðjunni undanþágu frá umhverfismati því hún var ekki talin líkleg til að hafa í för með sér "umtalsverð" umhverfisáhrif! Svona til að firra sig ábyrgð á þessu þá vísaði stofnunin til annarra aðila um eftirlitsskyldu - og átti þá eflaust við Umhverfisstofuna. 

Hún hefur hins vegar ekki fundið hjá sér ástæðu til að fylgjast með starfseminni á Krossanesi fyrr en ábending kom frá starfsmönnum fyrirtækisins um víðtæka losun á vítissódanum.

Síðan hefur lítið heyrst af málinu fyrr en nú þetta um mengunina í firðinum.

Er ekki kominn tími til að gera eitthvað í málinu?

Eitur í eyfirskum kræklingi

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 16.9.2011 kl. 16:15]

Það er vel þekkt hér á landi sem annars staðar að börn pissi í rúmið. Líklega verðum við fræg að endemum fyrir að míga og skíta í eldhús og búr en kannski í einhverjum yfirfærðum skilningi þó.

Þessi þjóð hefur innrætt sjálfri sér að náttúran sé svo hrein að enginn megni að saurga hana.

Og hagvöxturinn leyfir víst ekki að eftirlit sé haft með þessu.

Er það ekki algilt ennþá máltækið: 

Lengi tekur sjórinn við? 

[Torfi Kristján Stefánsson, 16.9.2011 kl. 16:56]

Hér er nokkuð góð umfjöllun um málefni Becromal-álþynniverksmiðjunnar  í vítissódamálinu og frammistöðu eftirlitsaðilanna:

http://stefangisla.wordpress.com/2011/03/30/nokkur-ord-um-dioxin-og-vitissoda/

Þar segir m.a.: "Becromal fær lægri einkunn hvað þetta varðar [en Ísafjarðarbær varðandi díoxín-mengunina frá sorpbrennslunni þar]. Þar hlýtur öll nauðsynleg þekking að hafa verið til staðar, enda verksmiðjan væntanlega rekin af fólki sem þekkir þessa tilteknu starfsemi frá öllum hliðum. Auk heldur var stöðugt fylgst með pH-gildi í frárennsli – og menn vissu vel að það var stundum langt fyrir ofan viðmiðunarmörk. Samt var ekkert gert í málinu, væntanlega vegna þess að ekki var rekið eftir því af eftirlitsaðilanum, sem er þó í besta falli fremur léleg afsökun í tilviki sem þessu.

Í þokkabót var látið í það skína að unnið hefði verið að lausn málsins um langa hríð, enda erfitt í nýjum rekstri að hitta á réttu blönduna.

En um leið og málið var komið í hámæli var svo að skilja að hægt væri að kippa því í lag á tveimur dögum sem áður var búið að kljást við í marga mánuði. Af þeim upplýsingum sem fyrir liggja verður þannig varla annað séð en að forsvarsmenn Becromal hafi dregið lappirnar í úrbótunum gegn betri vitund."

Nú er spurningin hvað hafi gerst í málinu síðan þetta var skrifað (30. marts síðastliðinn). Þá komust málefni alþynniverksmiðjunnar í hámæli vegna umfjöllunar fjölmiðla, Kastljóssins, en eftirlitið trassað af hálfu hins opinbera.