Gott að svo sé!

Það er gott mál að íslensku krakkarnir hafi fengið flesta vinninga miðað við hinar þjóðirnar. Stigin þeirra gerðu ekki ráð fyrir því þar sem þau voru yfirleitt í 4.-8. sæti hvað skákstig varðar fyrir mótið.

Aðeins keppendur okkar í yngsta flokknum voru stigahæst, þ.e. Vignir Vatnar Stefánsson og Nansý Davíðsdóttir.

Það var fróðlegt að geta fylgst með skákunum á netinu því sjálf taflmennskan segir mikið til um hvar krakkarnir standa í raun. Þar var Vignir Vatnar í sviðljósinu enda í "beinni" nær allan tímann.

Þrátt fyrir sigurinn komu margar brotalamir fram í taflmennsku hans. Hann notaði t.d. yfirleitt lítinn sem engan tíma. Það var nærri búið að koma honum í koll í næstsíðustu umferðinni þar sem hann notaði engan tíma alla skákina (tefldi hraðskák). Eftir 40 leiki átti hann enn einn og hálfan tíma eftir á klukkunni og var þá tveimur mönnum undir!

Því miður fyrir andstæðinginn fór hann að tefla eins hratt og Vignir, fórnaði manni og var skyndlega lentur í vandræðum. Hann lék svo skákinni niður í einum leik.

Eftir skákina tjáðu menn sig um hana á Skákhorninu og voru sammála um að  þjálfarar stráksins og aðstendendur þyrftu að setja niður og ræða málin með honum. Það þyrfti margt að laga.

 

http://hornid.com/cgi-bin/mwf/topic_show.pl?tid=12666

 

 

Íslensku krakkarnir voru bestir