Fyrir hverja er Reykjavíkurskákmótið?

Hér áður fyrr voru Íslendingarnir yfirleitt í baráttusætum í Reykjavíkurskákmótum og svo sem ekki langt síðan að Íslendingur vann mótið, Héðinn Steingrímsson.

Nú er búið að bola Héðni í burtu úr íslensku skáklífi, það getum við þakkað forystu Skáksambandsins og landsliðsþjálfaranum, og annar skákmaður sem hefði getað gert góða hluti á mótinu, Bragi Þorfinnsson, hunsar mótið vegna atviks sem gerðist á síðasta móti og verður einnig skrifað á skákforystuna.

Á þessu móti hefur Hjörvar Steinn Grétarsson dregið vagn Íslendinganna en tapaði núna illa fyrir skákkonu frá Georgíu og er lentur niður í 40. sæti. 

Hannes Hlífar er efstur Íslendinganna eða í 15. sæti. Landsliðsmennirnir eru annars í 25., 28. og í kringum 50. sætið.

Þá er engin von um að nokkur íslenski keppandinn nái sér í titil á mótinu.

Því fer að vera spurning af hverju verið sé að halda mót eins og þetta hér á landi. Það virðist fyrst og fremst vera fyrir útlendingana. Þeir hirða öll verðlaunin, sem eru rífleg, og þeir fá háar fúlgur fyrir það eitt að koma hingað upp og tefla.  

Og það er skattpeningur okkar sem fer í þessa eyðsluhít en Skáksambandið fær 15-20 milljónir á ári frá ríkinu í styrki, auk þess sem a.m.k. fimm stórmeistarar eru á launum hjá ríkinu, skákskóli rekinn á kostnað ríkisins og skákakademía á kostnað sveitarfélaganna (einkum Reykjavíkur).

Já, það hlýtur að vera hægt að verja peningunum okkar skattborgarana betur en þetta. 

Gæti orðið yngsti stórmeistari heims