Harkalegar aðgerðir - á sumum sviðum

Á meðan íslensk stjórnvöld þrjóskast við að loka landamærunum og hlífa þannig Icelandair, ferðaskrifstofum og hóteleigendum við að endurgreiða útlagðan kostnað fólks sem ekki getur nýtt sér áður borgaðar ferðir og gistingu, er harkan á öðrum sviðum mikil.

Gott dæmi um þetta er það sem Birgir Guðjónsson bendir á, en hann er jú enginn leikmaður í þessu sambandi (læknisfræðiprófessor).

Hann vill einnig meina að miklu meira sé gert úr þessum veirufaraldri en ástæða er til.

Það má nefna nokkrar tölur í því sambandi sem styðja þessa skoðun hans.

Í Noregi hafa sex(?) látist af völdum veirunnar, þ.e. sem voru sýktir af henni. Meðalaldur þeirra er 89 ár. Árlega deyja 900 manns úr inflúensu í landinu.

Sex eru látnir í Danmörku, allt eldra fólk sem var með undirliggjandi sjúkdóma. Að meðaltali látast um 1100 manns úr inflúensu þar í landi.

10 eru látnir í Svíþjóð. Þar eru heimsóknir á sjúkrahús og hjúkrunarheimili ekki bannaðar, heldur aðeins takmarkaðar (ekki-nauðsynlegar heimsóknir).
Í öðru landi í Skandinavíu (man ekki hvar) er nánustu aðstandendum leyft að heimsækja eldra fólkið, svo sem makar og börn. Hér er þannig gengið mun lengra en í nágrannalöndunum.

Það bárust sjokkerandi tölur frá Ítalíu í gær um að 475 smitaðir einstaklingar hafi látist á einum degi. Alls hafa þar látist 2978 manns sem greindir hafa verið með veiruna. Ef litið er til íbúafjölda á Ítalíu er þetta í raun ekki háar tölur.

Auk þess kemur sjaldan fram hversu margir deyja af öðrum sjúkdómum, hvorki daglega eða yfir svipað langt tímabil sem veikin hefur geisað.

8.810 hafa látist á heimsvísu, 218.824 smitast. Þetta geta heldur ekki talist háar tölur.

Hér á landi hefur ekki verið gefið upp, svo ég viti, hve margir deyja hér árlega af inflúensu. Kannski er ekki til statistík yfir það, sem er ámælisvert, því slíkar upplýsingar liggja fyrir á hinum Norðurlöndunum.

 

Ákvörðun sem stenst ekki skoðun