Teknir í bakaríið!

Þetta er nú eitthvert það allra lélegasta karlahandboltalandslið sem Ísland hefur átt í háa herrans tíð! Nokkuð sérkennilegt auðvitað þar sem margir héldu að Ísland yrði heimsmeistari á HM nú í janúar (þar á meðal Gísli prins úr Garðabæ) en því fór auðvitað fjarri.

Enn og aftur sýna þjálfararnir hversu vanhæfir þeir eru, enda lærisveinar hins brottrekna Gumma, hvað val á liðinu og innáskiptingar varðar.
Hinn ofmetni kúlulánadrottningarsonur úr Garðabæ, Gísli Kristjáns, lék nær allan leikinn í sókn íslenska liðsins þrátt fyrir að hafa klúðrað fjölda sókna og aðeins gert eitt mark. Sá gaur er greinilega stórlega ofmetinn.
Sama má segja um sjálfan kónginn, Aron Pálmarsson, sem eyðilagði allt sem hægt var að eyðileggja þegar hann var inná vellinum fyrir okkar ástkæra ylhýra. Hann er orðinn það lélegur að hver sómakær og óklíkuspilltur þjálfari myndi ekki velja hann í neitt landslið.

Fleiri ákvarðanir þjálfaranna vöktu furðu. Bjarki átti einn af sínum verstu dögum en var ekki tekinn útaf fyrr en undir lok leiksins. Þá fékk Elvar Jóns lítið að spila í sókninni og nafni hans Ásgeirsson ekki neitt þrátt fyrir að ekkert hafi komið út úr sókninni vinstra megin.
Svo er það blessaður karlinn hann Bjöggi. Hann var kannski ekki hreint afleitur í markinu en af hverju spilaði Viktor ekki eina einustu mínútu í leiknum? Maður hefði nú haldið að hann væri aðal markvörðurinn en ekki Bjöggi hinn ofvirki.

Svo er verið að tala um að Ísland eigi frábært lið í handbolta og bjarta framtíð fyrir höndum sem hver heimsfrægur þjálfarinn vilji stoltur taka við!!
Ætli það...

Hroðaleg sóknarframmistaða í stóru tapi Íslands