Sérkennileg ummæli

Þetta eru vægast sagt sérkennileg ummæli sem höfð eru eftir Alfreð Gíslasyni í þýsku blaði og sýna að mínu mati ekki mikla virðingu fyrir landsliðsþjálfarastarfinu í handbolta:

"Ef ég væri sextugur þá væri ég til í að taka boði HSÍ, en ekki nú um stundir," segir Alfreð sem er 48 ára.

Hingað til hefur það ekki verið talið neitt eftirlaunastarf að vera þjálfari íslenska landsliðsins í handbolta. Þeir þjálfarar sem hafa starfað sem landsliðsþjálfarar hingað til hafa verið á hátindi starfsferils síns en ekki einhverjir eftirlaunaþegar sem þiggja starfið sem einhvers konar heiður fyrir forna frægð.

Ég vil minna á að íslenska landsliðið lenti í 8. sæti á síðasta heimsmeistaramóti (þrátt fyrir tap í fjórum eða fimm síðustu leikjunum). Landsliðsþjálfarastarf hjá slíku liði hlýtur því að vera eitt eftirsóknarverðasta handboltaþjálfarastarf í heimi.

Ég spyr því aftur, eins og ég gerði við fréttina í gær um valið á íslenska landsliðinu fyrir leikina gegn Ungverjum hér heima: Er Alfreð Gíslason að missa sig? 

Alfreð áfram í Þýskalandi