Lélegt íslenskt landslið

Ekki var nú fyrri hálfleikur Íslands og Tékklands burðugur. Merkilegt að þessi tvö lið séu í efstu sætum riðilsins miðað við að Holland er í þessum riðli.

Eins og venjulega hef ég athugasemd við val á byrjunarliðinu. Valdir eru menn sem geta varla haldið boltanum (eins og Birkir Már, Birkir Bjarna og Aron Einar) auk þess sem Gylfi Sig hefur greinilega verið of lengi í fríi (ætli hann sé enn með hugann við golfferðina til Florida?). 
Það versta við tilhugunina um seinni hálfleikinn er það að landsliðsþjálfararnir skipta ennþá lélegri leikmönnum inná og taki bestu menn liðsins í fyrri hálfleik útaf. 

Þetta með landsliði er nefnilega eins og með íslenskt (og vestrænt) samfélag í hnotskurn. Klíkan og geðþóttinn ræður en fagmennskan er víðs fjarri.

Risastórt skref í átt til Frakklands

Valið á landsliðinu

Eins og ég hef lengi verið að tuða um hér á bloggsíðunni, er valið á íslenska karlalandsliðinu í fótbolta oft á tíðum stórfurðulegt að mínu mati - og reyndar enn furðulegra að það hafi ekki bitnað meira á árangri liðsins en raun ber vitni.

Landsliðsþjálfararnir hafa verið að hringla með liðið allt frá því að þeir tóku við því - og velja menn sem ætti að vera ljóst að hefðu lítið erindi í það, a.m.k. ekki til lengdar. 

Nýjasta dæmið er Rúnar Már Sigurjónsson sem er valinn í landsliðið þrátt fryir að hann eigi eftir að sanna sig í atvinnumennskunni. Nú er hann dottinn út úr byrjunarliðinu hjá félagsliði sínu Sundsvall. Á meðan hefur Arnór Ingvi margoft sýnt sig og sannað með Norrköping og minnir vel á sig með þessari frammistöðu - en fær ekkert tækifæri hjá landsliðinu.

Annað dæmi um mann sem hefur verið sniðgenginn að undanförnu er Guðmundur Þórarinsson hjá Nordsjælland. Danskir sparkspekingar hrósa honum í hástert leik eftir leik en náð hefur hann ekki fengið hjá landsliðsþjálfurunum. Á meðan er Jón Daði Böðvarsson að fá falleinkunn í hverjum leiknum á fætur öðrum hjá Viking (3 er algeng einkunn hjá honum) en er þó enn í miklu uppáhaldi hjá íslensku þjálfurunum - og sömuleiðis hjá íþróttafréttamönnum.

Arnór í stað Jóns Daða og Guðmundur í stað Rúnar Más - og þá fer liðið að verða gott.

Einnig ætti að vera kominn tími til að fara að kíkja á Sverri Inga Ingason hjá Lokeren og gefa Kára Árnasyni frí. Hann er búinn að skila sínu - og er m.a.s. farinn að spila á miðjunni hjá fallkanditötum Rotherham í ensku fyrstu deildinni (er sem sé ekki lengur treyst í miðju varnarinnar).

Svo má ekki gleyma Matthíasi Vilhjálmssyni sem er að fá 5-6 í einkunn eftir hvern leik með Start í norsku úrvalsdeildinni. En þá fer sæti uppáhaldsins Birkis Bjarnasonar að hitna en það má auðvitað ekki.

Arnór á skotskónum í Svíþjóð

Ekki Gummi Tóta?

Flestir reiknuðu með að Guðmundur Þórarinsson yrði annar þeirra sem væri valinn í stað Arons og Eiðs, en vegir landsliðsþjálfaranna eru órannsakanlegir.

Ólafur Skúlason hefur reyndar verið lengi í hópnum, og hefur verið að spila mikið í Belgíu í vetur, þannig að valið á honum ætti svo sem ekki að koma mikið á óvart. En Rúnar Már, en ekki Guðmundur, vekur athygli.

Rúnar hefur í raun afar takmarkaða reynslu af að leika á efsta stiginu. Hann spilaði ekki mikið í b-deildinni sænsku í fyrra til að byrja með og hefur aldrei spilað í efstu deildum nema hér heima (misheppnuð vera í Belgíu er dæmi um það). Guðmundur var hins vegar burðarásinn í liði sínu í Noregi á síðasta tímabili og spilar reglulega í sterkri danskri úrvalsdeild nú eftir áramótin.

Reyndar virðist styrkleiki deilda ekki skipta landsliðsþjálfarana miklu máli. Jón Daði t.d. var skipt inná í landsleiknum í gær á undan Alfreð þrátt fyrir að sá síðarnefndi sé að spila í bestu deild í heimi. Gæðamunurinn á þeim sást strax þegar Alfreð kom loks inná og var þegar mjög ógnandi. 

Þá var Birkir Bjarna sem spilar með frekar slöku liði, í b-deildinni ítölsku, í byrjunarliðinu en ekki Emil Hallfreðsson sem er að spila vel í ítölsku úrvalsdeildinni.

Emil á reyndar að spila á miðjunni eins og sást þegar hann leysti Aron Einar af. Með þeirri innáskiptingu létti pressunni á íslenska liðinu enda passar Emil mun betur sitt svæði en Aron gerir.

Rúnar Már og Ólafur Ingi í landsliðshópinn

Þorri á bekknum!

Furðulegt að Þorri sé á bekknum því hann lék með síðasta 21. árs liðinu í umspilsleiknum hér heima gegn Dönum og stóð sig mjög vel.

Hefur honum farið svona mikið aftur síðan en hinum svona mikið fram, sem komust ekki einu sinni í hópinn í síðustu keppni?

Þriggja marka tap í Rúmeníu

Ha?

Guðmunda Brynja bæði í hópnum og ekki í honum?

 

Hópurinn sem mætir Hollandi

Fastir liðir eins og venjulega!

Eins og flestum er kunnugt eru landsliðsþjálfararnir ekki mikið fyrir breytingar. Þó var gerð athyglisverð tilraun í æfingaleikjunum gegn Kanada í janúar síðastliðnum. Að vísu vegna þess að þeir sem voru að spila með félagsliðum sínum á þessum tíma (í Englandi, Ítalíu, Belgíu og Hollandi) voru ekki með.

Þar voru hins vegar menn eins og Sverrir Ingi Ingason, Hjörtur Logi Valgarðsson, Guðmundur Þórarins­son, Matthías Vilhjálmsson og Björn Daníel Sverrisson að leika vel en eru ekki valdir núna. Björn Daníel hefur auk þess verið að leika sérstaklega vel með Viking í æfingaleikjum að undanförnu.

Aðrir sem hafa verið að leika vel undanfarið, menn eins og Ólafur I. Skúlason og Gunnar Heiðar Þorvaldsson eru ekki valdir og ekki heldur Hólmar Örn Eyjólfsson.

Uppáhaldsleikmenn þjálfaranna, Jón Daði Böðvarsson og Birkir Bjarnason, eru hins vegar enn og aftur valdir, þrátt fyrir að hafa staðið sig illa í landsleikjum undanfarið.

Reyndar segja forráðamenn Viking, liðs Jóns Daða, að þeir vildu gjarnan að hann léki eins vel með félagsliðinu eins og hann leiki með landliðinu - en þar byggja þeir á misvitrum fjölmiðlamönnum sem sjá ekki sólina fyrir Jón Daða þótt ástæðan fyrir sólarleysinu hjá íþróttaskríbentunum sé allt önnur en leikmaðurinn.

Eiður með í Kasakstan

Hvað með Hjört Hermannsson?

Þarna vantar eitt stórt nafn, Hjört Hermannsson, sem er nær örugglega galdgengur í liðið (f. 1995). Hann var að vísu meiddur í umspilsleikjunum gegn Dönum í haust en ætti að vera búinn að ná sér, skilst mér. Amk hefði verið allt í lagi að geta þess af hverju hann sé ekki valinn.

Níu nýliðar í hópnum gegn Rúmeníu

Hvaða lúxusvandamál?

Að Eiður Smári skuli vera tilgengilegur eða margir leikmenn meiddir og í lítill leikæfingu? Jafnvel að norsku og sænsku deildirnar eru ekki enn byrjaðar? 

Ég sé engann lúxus í því!

Norðmenn eru búnir að velja sitt lið, af hverju er ekki búið að því hér?, og telja sig ekki eiga við nein lúxusvandamál að stríða. Benda meðal annars á að þeir hafi ekki unnið leik í mars í háa herrans tíð (lítil leikæfing?). Þá gagnrýna þeir valið en slíkt heyrir maður aldrei í hérlendum fjölmiðlum.

Er þetta síðasta, skortur á gagnrýnni umræðu um landsliðið, kannski lúxusvandamálið sem landsliðsþjálfararnir eiga við að stríða?

Lúxusvandamál í Astana

Tilraunamennskan í Frey

Enn er blessaður landsliðsþjálfarinn með tilraunamennsku. Níu nýir leikmenn í byrjunarliðinu! Þar af einn í miðri vörninni með sinn fyrsta landsleik í leik gegn sjálfum heimsmeisturunum.

Þetta minnir nokkuð á síðasta Algarvemót, í fyrsta leiknum, þegar liðið mætti Þjóðverjum og töpuðu 5-0. Þá voru tveir leikmenn að leika sinn fyrsta landsleik - og síðan voru reynslumestu leikmennirnir teknir útaf en nýliðarnir látnir spila allan leikinn.

Vonandi verða úrslitin nú ekki eins og þá. Skítt með það, segir þjálfarinn eflaust. Við hefðum tapað leiknum hvort sem var!

Níu breytingar og fyrsti leikur Guðrúnar

Hvað með Þórunni Helgu?

Skrítið þetta val á landsliðinu (og reyndar ekki í fyrsta sinn). 

Tveir ágætir leikmenn ekki valdir, atvinnumennirnir í Noregi: Katrín Ásbjörnsdóttir í Klepp og Þórunn Helga Jóns­dóttir í Alvaldsnes - og engin skýring gefin.

Auk þess er ekkert fjallað um það af hverju Mist Edvardsdóttir í Val og Soffía Arnþrúður Gunnarsdóttir í Jitex eru ekki í liðinu en þær munu reyndar báðar vera meiddar/veikar.

Katrín ekki með vegna höfuðhöggs