Nokkuð harkaleg viðbrögð!

Þetta finnst mér nú nokkuð harkaleg viðbrögð í ljósi þess að leikmaðurinn sýnir iðrun og biðst afsökunar á framkomu sinni. Einnig kemur fram að maðurinn hafi komið óaðfinnanlega fram hingað til. Þetta er sem sé fyrsta "brot" leikmannsins.

Maður hefði haldið að nóg væri að sekt manninn og/eða setja í smá bann til að hann áttaði sig almennilega á því að þetta sé ekki líðandi.

Því hlýtur að vakna spurning hvort stjórn félagsins sé að nota atvikið til að losa sig við leikmanninn. Kannski er hann of dýr og því gott tækifæri til að losna við hann en liðið á enga möguleika lengur á að vinna sig upp í 1. deild.

Á móti kemur að Höttur er í mikilli fallhættu og má eflaust varla við að missa manninn. En kannski er liðið það illa statt peningalega að meira að segja önnur deildin er því fjárhagslega ofviða - og fall því ekki svo slæmt fyrir það. Minni ferðalög ...

Svo er auðvitað spurning hvort svona hefði verið komið fram við Íslending og að það hafi skipt máli að leikmaðurinn er frá Austur-Evrópu. Kannski einhver rasismi í spilinu hjá sjálfri stjórn Hattar?

Allavega er þessi rétttrúnaður, þessi harka, nokkuð grunsamleg(ur).

Rekinn eftir kynþáttaníð

Púra víti!

Leiðinlegt þetta væl í leikmönnum og þjálfurum þegar dæmt er á lið þeirra. Það er orðinn vani að mótmæla öllum dómum og reyna þannig að hafa sem mest áhrif á ákvarðanir dómaranna sér í hag. 

Fjölmiðlarnir taka meira að segja þátt í þessum leik og gera sem mest úr mótmælunum. Þeir halda að það selji.

Tek undir með þjálfara Víkings um að þetta er enn alvarlegra þegar starfsmaður KSÍ, landsliðsþjálfari kvenna, vælir út í eitt yfir dómgæslunni og það leik eftir leik.

Hann á auðvitað að vera til fyrirmyndar og koma í veg fyrir þessi leiðindi bæði innan vallar, á pöllunum og í fjölmiðlum.

Englendingar sekta þjálfara fyrir svona framkomu - og greinilega kominn tími til að gera slíkt hið sama hér.

Vítaspyrna eða ekki? (myndskeið)

Afsakanir?

Íslensku félagsliðunum hefur líklega aldrei gengið svona illa í Evrópukeppnunum eins og í ár. Öll fallin úr leik.

Þetta verður Norðmönnum tilefni til að bera saman árangur íslenska landsliðsins og félagsliðanna, þ.e. eftir leik KR gegn Rosenborg. Þar kemur fram að norska liðið hefði getað unnið 7-0 sigur á KR í stað 3-0 sigursins sem varð lokastaðan.

Þeir voru undrandi á því hvað KR-liðið var lélegt miðað við landsliðið okkar. Norska félagsliðið svo miklu betra, meðan íslenska landsliðið sé mun betra en það norska:

http://www.vg.no/sport/fotball/rosenborg/rosenborg-videre-i-europa-etter-lekestue-paa-lerkendal/a/23493971/

Rauðasta Evrópusumarið í áratug

Yfirburðir Celtic

Hér má sjá nokkuð aðra lýsingu á leik Stjörnunnar og Celtic og ekki eins hlutdræga Garðbæingum. Hvernig væri nú að hætta þessari duldu minnimáttarkennd og játa hreinskilningslega að íslensku félagsliðin standa þeim útlensku langt að baki. Svo er þessi skollaleikur með vatnið til að vökva gervigrasið Stjörninni og íslenkum fótbolta til skammar:

http://www.vg.no/sport/fotball/skotsk-fotball/celtic-videre-tross-sjokkstart-det-var-aldri-noe-stress/a/23493497/

 

Þetta eru stórir kallar að koma hingað

Fjórði þjálfarinn sem verður rekinn?

Það fer að koma tími á þennan þjálfara. Meistaraliðið frá í fyrra er nú í 7. sæti deildarinnar og fallið úr leik í forkeppni meistaradeildarinnar.

Auk þess virkar hann hrokafullur og skorta dómgreind. 

Eru ekki Veigar Páll og Garðar Jóh. góðir arftakar?

„Dómarinn var drullu lélegur“

Hér eru styrkleikaflokkarnir!

Styrkleikaflokkur 1: Þýskaland, Belgía, Holland, Rúmenía, England, Wales, Portúgal, Spánn, Króatía/Ítalía.

2: Króatía/Ítalía, Slóvakía, Austurríki, Sviss, Tékkland, Frakkland, Ísland, Danmörk, Bosnía-Hersegóvína.

3: Pólland, Úkraína, Skotland, Ungverjaland, Svíþjóð, Albanía, Norður-Írland, Serbía, Grikkland.

4: Tyrkland, Slóvenía, Ísrael, Írland, Noregur, Búlgaría, Færeyjar, Svartfjallaland, Eistland.

5: Kýpur, Lettland, Armenía, Finnland, Hvítarússland, Makedónía, Azerbajsan, Litháen, Moldóvía/Kasakstan.

6: Moldóvía/Kazakstan, Lúxemborg, Liechtenstein, Georgía, Malta, San Marínó, Andorra.

Úr neðsta í næstefsta flokk fyrir HM 2018

Ekki góður!

Jón Daði var ekki góður eftir að hann kom inná, missti boltann yfirleitt þegar hann fékk hana, enda eru hann og boltinn engir vinir!

Hann er hins vegar í náðinni hjá Lars Lagerbäck en eins og kunnugt er, er erfiðara að komast inn í lið sem hann stjórnar en að detta út úr því. Það sést vel á Jóni Daða. Hann er búinn að missa sæti sitt í byrjunarliði Viking í norsku úrvalsdeildinni en fær alltaf einhverjar mínútur með íslenska landsliðinu.

Enn betra dæmi um þetta er Birkir Bjarnason. Hann, eins og Jón Daði, er í náðinni hjá sænska skógarbóndanum, líklega vegna þess að hann nennir að þjösnast endalaust áfram. Að minnsta kosti er hann ekki vinur boltans frekar en Jón Daði.

Á meðan sitja menn eins og Alfreð Finnborgason og Rúrik Gíslason á bekknum allan leikinn, menn sem bæði eru flinkir með boltann og vinnusamir, auk þess sem þeir spila með mun betri liðum en "vinnuþjarkarnir". Svo var auðvitað leiðinlegt að sjá ekkert til Theodórs Elmars í leiknum en hann er enn einn leikmaðurinn sem heldur boltanum vel og hefur gott auga fyrir spili.

Það skiptir hins vegar greinilega ekki máli í augum landsliðsþjálfaranna.

Jón Daði átti að stressa Tékkana

Lélegt íslenskt landslið

Ekki var nú fyrri hálfleikur Íslands og Tékklands burðugur. Merkilegt að þessi tvö lið séu í efstu sætum riðilsins miðað við að Holland er í þessum riðli.

Eins og venjulega hef ég athugasemd við val á byrjunarliðinu. Valdir eru menn sem geta varla haldið boltanum (eins og Birkir Már, Birkir Bjarna og Aron Einar) auk þess sem Gylfi Sig hefur greinilega verið of lengi í fríi (ætli hann sé enn með hugann við golfferðina til Florida?). 
Það versta við tilhugunina um seinni hálfleikinn er það að landsliðsþjálfararnir skipta ennþá lélegri leikmönnum inná og taki bestu menn liðsins í fyrri hálfleik útaf. 

Þetta með landsliði er nefnilega eins og með íslenskt (og vestrænt) samfélag í hnotskurn. Klíkan og geðþóttinn ræður en fagmennskan er víðs fjarri.

Risastórt skref í átt til Frakklands

Valið á landsliðinu

Eins og ég hef lengi verið að tuða um hér á bloggsíðunni, er valið á íslenska karlalandsliðinu í fótbolta oft á tíðum stórfurðulegt að mínu mati - og reyndar enn furðulegra að það hafi ekki bitnað meira á árangri liðsins en raun ber vitni.

Landsliðsþjálfararnir hafa verið að hringla með liðið allt frá því að þeir tóku við því - og velja menn sem ætti að vera ljóst að hefðu lítið erindi í það, a.m.k. ekki til lengdar. 

Nýjasta dæmið er Rúnar Már Sigurjónsson sem er valinn í landsliðið þrátt fryir að hann eigi eftir að sanna sig í atvinnumennskunni. Nú er hann dottinn út úr byrjunarliðinu hjá félagsliði sínu Sundsvall. Á meðan hefur Arnór Ingvi margoft sýnt sig og sannað með Norrköping og minnir vel á sig með þessari frammistöðu - en fær ekkert tækifæri hjá landsliðinu.

Annað dæmi um mann sem hefur verið sniðgenginn að undanförnu er Guðmundur Þórarinsson hjá Nordsjælland. Danskir sparkspekingar hrósa honum í hástert leik eftir leik en náð hefur hann ekki fengið hjá landsliðsþjálfurunum. Á meðan er Jón Daði Böðvarsson að fá falleinkunn í hverjum leiknum á fætur öðrum hjá Viking (3 er algeng einkunn hjá honum) en er þó enn í miklu uppáhaldi hjá íslensku þjálfurunum - og sömuleiðis hjá íþróttafréttamönnum.

Arnór í stað Jóns Daða og Guðmundur í stað Rúnar Más - og þá fer liðið að verða gott.

Einnig ætti að vera kominn tími til að fara að kíkja á Sverri Inga Ingason hjá Lokeren og gefa Kára Árnasyni frí. Hann er búinn að skila sínu - og er m.a.s. farinn að spila á miðjunni hjá fallkanditötum Rotherham í ensku fyrstu deildinni (er sem sé ekki lengur treyst í miðju varnarinnar).

Svo má ekki gleyma Matthíasi Vilhjálmssyni sem er að fá 5-6 í einkunn eftir hvern leik með Start í norsku úrvalsdeildinni. En þá fer sæti uppáhaldsins Birkis Bjarnasonar að hitna en það má auðvitað ekki.

Arnór á skotskónum í Svíþjóð

Ekki Gummi Tóta?

Flestir reiknuðu með að Guðmundur Þórarinsson yrði annar þeirra sem væri valinn í stað Arons og Eiðs, en vegir landsliðsþjálfaranna eru órannsakanlegir.

Ólafur Skúlason hefur reyndar verið lengi í hópnum, og hefur verið að spila mikið í Belgíu í vetur, þannig að valið á honum ætti svo sem ekki að koma mikið á óvart. En Rúnar Már, en ekki Guðmundur, vekur athygli.

Rúnar hefur í raun afar takmarkaða reynslu af að leika á efsta stiginu. Hann spilaði ekki mikið í b-deildinni sænsku í fyrra til að byrja með og hefur aldrei spilað í efstu deildum nema hér heima (misheppnuð vera í Belgíu er dæmi um það). Guðmundur var hins vegar burðarásinn í liði sínu í Noregi á síðasta tímabili og spilar reglulega í sterkri danskri úrvalsdeild nú eftir áramótin.

Reyndar virðist styrkleiki deilda ekki skipta landsliðsþjálfarana miklu máli. Jón Daði t.d. var skipt inná í landsleiknum í gær á undan Alfreð þrátt fyrir að sá síðarnefndi sé að spila í bestu deild í heimi. Gæðamunurinn á þeim sást strax þegar Alfreð kom loks inná og var þegar mjög ógnandi. 

Þá var Birkir Bjarna sem spilar með frekar slöku liði, í b-deildinni ítölsku, í byrjunarliðinu en ekki Emil Hallfreðsson sem er að spila vel í ítölsku úrvalsdeildinni.

Emil á reyndar að spila á miðjunni eins og sást þegar hann leysti Aron Einar af. Með þeirri innáskiptingu létti pressunni á íslenska liðinu enda passar Emil mun betur sitt svæði en Aron gerir.

Rúnar Már og Ólafur Ingi í landsliðshópinn