Lélegt íslenskt lið!

Það má segja eftir þennan leik að það er mesta furða hvað íslenska karlalandsliðið í fótbolta er komið með mörg stig. Liðið er einfaldlega ekki nógu gott og var hreinlega lélegt í þessum leik.

Ástæðan er að mínu mati fyrst og fremst rangt liðsval þjálfaranna og röng liðsuppstilling.

Einn sparkspekinganna í sjónvarpinu hélt því fram að Tékkar væru snillingar að lesa leiki andstæðinganna og hafi séð veikleikana á vinstri vængnum í þessum leik. Málið er bara það að þar var eina breytingin á íslenska liðinu. Emil Hallfreðsson var allt í einu látinn spila á hægri kanti eftir að hafa spilað vinstra megin alla hina leikina. Hvernig gátu Tékkar lesið þetta fyrir leikinn?

Veikleikar íslenska liðsins komu hins vegar vel í ljós í þessum leik. Fyrst er það Hannes markvörður. Hann hefur verið óöruggur í öllum leikjum keppninnar en það sloppið fyrir horn - þar til nú. Sjálfsmark hans var með því klaufalegra sem maður hefur séð. Við eigum þó góðan markmann sem loks fékk að spreyta sig gegn Belgum (Ögmund) og eiga þar stórleik, en fékk aðeins einn hálfleik.

Þá er auðvitað mjög hæpið að spila með Gylfa Sigurðsson sem varnartengilið. Allir vita hver er hans uppáhaldsstaða, í holunni fyrir aftan senterinn, eða senterana. Þar spilaði hins vegar hvítvoðungurinn Jón Daði Böðvarsson og sýndi það í þessum leik að hann á enn langt í land að geta spilað á þessu "leveli". 

Kannski er ástæðan fyrir því að Gylfi er látinn spila þarna sú að Aron Einar veldur engan veginn hlutverki sínu sem tengiliður. Maður sér varla sendingu frá hinum sem kemur íslenskri sókn af stað. Það eru fleiri leikmenn þarna sem eru að spila rangar stöður (svo sem Theódór Elmar og jafnvel Ari Freyr) eða eiga alls ekki heima í þessu liði (eins og Birkir Bjarnason).

En aðal vandamálið eru þjálfaranir. Þessir margrómuðu heiðursmenn klikkuðu algjörlega í liðsvali og leikskipulaginu í þessum leik. Að mínu mati klikka þeir reyndar oftar en ekki en hafa komist upp með það þar til nú.

 

Grátlegt sjálfsmark felldi íslenska liðið

Rúrik og Ögmundur bestir!

Rúrik er búinn að eiga stórleik í fyrri hálfleiknum og hlýtur að fá tækifæri gegn Tékkum í alvöruleiknum á sunnudaginn. Réttast væri að setja Birki Bjarnason í hans stöðu í seinni hálfleiknum svo menn geti séð gæðamuninn á þessum tveimur leikmönnum.

Þá er Ögmundur Kristinsson (yngri) búinn að eiga stórleik í markinu og virðist ekki vera síðri markvörður en Hannes Þór Halldórsson.

Fleiri virðast ekki koma til greina í liðið á sunnudaginn, nema auðvitað fyrir Jón Daða Böðvarsson, þ.e. annaðhvort Alfreð eða Viðar Örn. Gaman væri að sjá þá báða spila lungann úr seinni hálfleiknum til að dæma um það.

Reyndar er Hallgrímur Jónasson traustur í vörninni og á greinilega fullt erindi í A-landsliðið, amk sem innáskiptur varamaður.

Tveggja marka tap gegn Belgum ytra

Íhaldssemin söm við sig!

Hefði einhver búist við tilfæringum á íslenska landsliðinu fyrir æfingarleikinn við Belga, fyrir leikinn mikilvæga gegn Tékkum, þá hefur hann ekki orðið að ósk sinni. Liðið breystist jú harla lítið og leikmenn sem hafa verið að standa sig vel með félagsliðum sínum undanfarið fá ekki tækifæri frekar en fyrri daginn. Má þar nefna hinn leikreynda Pálma Rafn Pálmason sem hefur verið að skora grimmt fyrir Lilleström í síðustu leikjum. Lið hans endaði í fimmta sæti norsku úrvalsdeildarinnar, vel fyrir ofan næstu Íslendingalið, en samt fær hann engin tækifæri hjá Lagerbäck og Heimi.

Birkir Bjarnason er hins vegar alltaf í náðinni þrátt fyrir slaka frammistöðu undanfarið með landsliðinu og þrátt fyrir að leika með lélegu liði í ítölsku B-deildinni.

Þá hefði alveg mátt hvíla Helga Val og Ólaf Inga en þeir hafa lítið sem ekkert verið notaðar undanfarið í landsliðinu. Guðlaugur Victor hefur verið að standa sig vel með Helsingborg síðan hann kom þangað og svo þætti manni ekki óeðlilegt að Guðmundur Þórarinsson færi að banka á dyrnar hjá landsliðinu eftir góða frammistöðu með 21 árs landsliðinu og með félagsliði sínu, Sarpsborg.

En íhaldssemi þjálfaranna í liðsvalinu breytist ekki svo glatt, þrátt fyrir yfirlýsingar um að nota menn í leiknum gegn Belgum, sem hafa lítið fengið að spreyta sig hingað til.

Jóhann, Ögmundur og Hörður í hópinn

Lagerbäck í dýrlingatölu?

Búið er að taka Lars Lagerbäck í dýrlingatölu ... í Svíþjóð vegna árangurs hans með íslenska landsliðið.

Í grein í DN (Dagens Nyheter) er þessu haldið fram og bent á að svo hafi nú ekki alltaf verið. Um leið og L. tók við sænska landsliðinu á sínum tíma heyrðust óánægjuraddir og þær minnkuðu ekkert þrátt fyrir eitt brons á HM. Kemí-ið milli fjölmiðlafólks ytra og Lars virðist aldrei hafa virkað enda miklar kröfur gerðar til landsliðsins, sem Lars og Tommy Söderberg, aðalþjálfari liðsins um tíma en þá var Lars aðstoðarþjálfari en svo jafnháir þar til Lars tók alfarið yfir, náðu aðeins einu sinni að uppfylla.

Nú hins vegar er hann elskaður og virtur í Svíþjóð, ekki aðeins vegna frammistöðunnar sem þjálfari íslenska landsliðsins heldur einnig vegna óánægjunnar með núverandi þjálfara sænska landsliðsins, Erik Hamrén. Sá þykir sjálfumglaður og tala oft óskiljanlegt mál meðan Lars er alltaf jafn alþýðlegur í tali og settlegur í framgöngu! Það eru Svíar loksins farnir að kunna að meta!

http://www.dn.se/sport/johan-croneman-folkbildaren-och-lararen-lars-lagerback-ar-var-sjal/

Því má búast við að Lars verði dýrlingur í tveimur löndum, Svíþjóð og Íslandi, ef svo heldur fram sem horfir.

Ísland í 28. sæti á FIFA-listanum

2-0 eftir að hafa verið í nauðvörn lengstum!

Undarlegur er hann þessi fótbolti. Íslenska liðið lélegt í fyrri hálfleiknum og verið lengi vel í nauðvörn - en fékk svo gefins vítaspyrnu - og skoruðu svo í eina færinu eftir það!

Gott að Robben er ekki góður skallamaður! Þvílíkt dauðafæri! 

 

Sögulegur sigur á bronsliði HM

Birkir og Jón Daði enn í byrjunarliðinu!!

Það er ekki hægt að segja að landsliðsþjálfarar íslenska karlalandsliðsins í fótbolta séu nýjungagjarnir!

Sama liðið og síðast þrátt fyrir að tveir leikmannanna þá hafi í raun fengið falleinkunn (amk miðað við hina leikmennina), þeir Birkir Bjarnason og Jón Daði Böðvarsson.

Birkir er auðvitað kapituli útaf fyrir sig og hefur verið lengi, en þetta með Jón Daða er tiltölulega nýtt.

Hann hefur meira og minna verið varamaður hjá liði sínu Viking sem er í neðri hluta norsku úrvalsdeildarinnar en Alfreð var markahæsti leikmaður þeirra hollensku á síðustu leiktíð - og er núna að spila í einni albestu deild í heimi, þeirri spænsku. Þar hefur hann ekki spilað minna undanfarið en Jón Daði í þeirri norsku - en samt er sá síðarnefndi valinn.

Mikla athygli vakti á sínum tíma þegar Lars Lagerbäck rökstuddi það að velja ekki Aron Jóhannsson í landsliðið meðan hann spilaði í Danmörku, og hafði nýverið skorað fjögur mörk í einum leik, að danska úrvalsdeildin væri nú ekki svo sterk.

Ætli rökstuðningurinn núna fyrir valinu á Jón Daða, en ekki Alfreð, sé ekki sá að spænska deildin sé nú ekki svo sterk?

Byrjunarlið Íslands óbreytt

Stórt tap þá!

Ef ég man rétt þá tapaði íslenska landsliðið leiknum gegn Wales 3-0 og átti Bale þátt í öllum mörkunum. Hann fór oft illa með Ara í þeim leik. Hætt er við að menn eins og Emil og jafnvel óskadrengurinn Aron Einar þurfi að vera duglegir í hjálpinni þegar Robben tekur sprettina sína. Svo verða menn auðvitað að passa dýfurnar hjá honum og koma ekki of mikið við hann inni í teignum.

Annars leggst þessi leikur illa í mig. Hætt er við að þjálfararnir breyti ekki liðinu ("við breytum ekki sigurliði") og látum óharnaðan unglinginn, Jón Daða, byrja inná en hafa hinn vel sjóðaða Alfreð á bekknum rétt eins og í síðasta leik. Þá er hætt við að Birkir Bjarna byrji inná og taka lítinn þátt í leiknum rétt eins og í síðustu tveimur landleikjum.

0-3 rétt eins og leikurinn gegn Wales?

Ari: Bale hljóp hratt líka

Stórkostlegur árangur?

Fjölmiðlafólk er einkennilegt fyrirbæri. Reyna í sífellu að móta skoðanir fólks - og yfirleitt þá til að koma sér í mjúkinn hjá einhverjum valdamönnum í samfélaginu - já eða yfirmönnum sínum.

Íþróttafréttamenn eru engin undantekning. Hallelújáin í kringum íslenska karlalandsliðið í fótbolta er slík að maður hefur sjaldan orðið vitni að öðru eins. Frábær frammistaða osfrv. þó svo að við höfum ekki unnið neitt með liðinu - nokkurn tímann!

Ein skýringin á þessum látalætum er eflaust sú að eftir mjög dapra frammistöðu íslenska landsliðsins undanfarin 15-20 ár, undir stjórn þriggja íslenskra landsliðsþjálfara, er loks farið að rofa til.

Samt ekkert stórkostlega! Riðillinn sem við vorum í í undankeppni HM var t.d. slakur eins og kom í ljós á sjálfri úrslitakeppninni þar sem Sviss reið ekki feitum hesti frá keppninni, og Króatía svo sem ekki heldur, liðið sem sló okkar menn út í umspilinu.  Og ekki byrja Svisslendingar vel í undankeppni EM, hafa tapað tveim fyrstu leikjunum.

Lars Lagerbäck er að vísu nokkuð glúrinn karl og veit hvernig á að tala við fjölmiðla. Nú flýtur hann á sigrinum yfir Tyrkjum og hrósar íslenska liðinu (og sér?) upp í hástert með því að fullyrða að það hafi leikið betur í þeim leik (amk í fyrri  hálfleiknum) en sænska landsliðið lék allan tímann undir hans stjórn (þriðja sætið á HM t.d.)!

Vandamálið með Lars er hins vegar það sama og var hjá honum með sænska landsliðið, þ.e. valið á liðinu. Einn sænsku landsliðsmannanna, sem að mati flestra átti ekki heima í liðinu, sagði að það væri mjög erfitt að missa sæti sitt í liðinu ef maður kæmist í það á annað borð.

Þetta fylgir Lars karlinum hingað upp á skerið. Sértu kominn í liðið, og færð eitthvað að spila þar, þá geturðu verið nokkurn veginn öruggur um að vera í því þangað til þú kemst á eftirlaun. Gott dæmi um þetta er Birkir Bjarnason sem hefur átt afleitu gengi að fagna með félagsliðum sínum (og er nú komið í lélegt 2. deildar lið á Ítalíu) en á samt fast sæti í byrjunarliði landsliðsins.

Aron Einar er í raun annar leikmaður sem virðist vera í fastri áskrift hjá liðinu, þrátt fyrir að fáum dyljist að sá maður er ekki flinkur í fótbolta. Þriðja dæmið er Kári Árnason en hann hefur þó sýnt þokkalega leiki undanfarið, enda er lið hans loksins komið í sæmilega deild.

Vegna þessarar undarlegu íhaldssemi hafa leikmenn eins og Ari Skúla og Theódór Elmar, loksins þegar þeir hlutu náð í augum þjálfarans, verið að spila í stöðum sem þeir spila yfirleitt ekki. Báðir eru miðjumenn, sem stjórna spili félagsliða sinna í einni af sterkari deildum Evrópu, en sitja nú fast í bakvarðastöðum landsliðins.  

Um Elmar var þetta sagt eftir næstsíðasta leik, en lið hans er nú taplaust í 3. sæti dönsku úrvalsdeildarinnar. Hann lék þar sem framliggjandi miðjumaður:

"Elmar Bjarnason spillede en rigtig flot kamp i Aalborg fredag aften. Var meget bevægelig offensivt, og slog flere gode indlæg. Var en evig trussel mod AaB-forsvaret, hvor han var ud­fordrende og direkte i sit spil."

Já, það er hætt við að liðsuppstilling íslenska landsliðsins, og liðsvalið almennt séð, eigi eftir að koma liðinu í koll í þessum sterka riðli sem það er í. Ætli hljóðið í fjölmiðlunum breytist þá eitthvað, þ.e. þegar illa gengur? Ég efa það. Fjölmiðlafólkið er jú svo undarlega meðvirkt!

Rétt hugarfar skiptir öllu máli

Birkir frábær í fyrri hálfleik?

Þrátt fyrir slakt val á byrjunarliðinu þá vann Ísland 3-0, enda Tyrkirnir arfaslakir.

Jón Daði átti reyndar ágætis leik og gerði fyrsta markið.

Eftir að Birkir Bjarnason var tekinn útaf í seinni hálfleik og Rúrik kom inná í staðinn fóru hlutirnir hins vegar að gerast.

Tvö og þrjú núll á innan við tveimur mínútum!

Við þriðja markið sýndi Ari Skúla sendingarsnilld sína.

Það eina sem skyggir á þennan sigur var spjaldið sem Gylfi fékk fyrir kjaftbrúk. Var ekki Raggi Sig. búinn að vara menn við svona vitleysu?

Annað reyndar sem einnig gerir þennan stóra sigur dálítið beiskan er montið og yfirlýsingagleðin sem mun hrjá íþróttafrétta- og blaðamenn, og fótbolta"sérfræðingana", næstu dagana og vikurnar.

Allt tal um að halda sér á jörðinni og vera ekki að panta strax farmiðann til Frakklands í úrslitakeppnina 2016 mun hverfa í upphrópunum og ýktum lýsingarorðum (svo sem "frábær" og "frábært" sem hljómaði oftar í lýsingunni í kvöld en ég hafði tölu á)! 

Glæsilegur sigur á Tyrkjum í fyrsta leik

Nokkuð sem mátti eiga von á!

Já, þeir eru ekki mikið fyrir breytingarnar blessaðir landsliðsþjálfararnir.

Kári Árnason í miðverðinum en ekki Sölvi Geir - og Birkir Bjarna sem hægri kantur en ekki Rúrik Gíslason!

Eins og kunnugt er leikur Kári í B-deildinni ensku sem þannig er talin sterkari en rússneska úrvalsdeildinni þar sem Sölvi spilar (eða hvað?). [Eitthvað til í því sem Ragnar sagði um þjálfarasleikjuna Kára???]

Þá er ítalska 2. deildin líklega talin sterkari (þar sem Birkir spilar (eða spilar ekki því engar fréttir er af því hvort hann komist í lið Pescara)) en sú danska (þar sem Rúrik spilar reglulega þó svo að hann hafi verið frá um stund vegna meiðsla)  og það þó að Rúrik hafi mikla reynslu af að spila í meistaradeildinni með FCK, en Birkir enga.

Einnig hefðu nú ýmsir viljað sjá langmarkahæsta leikmann norsku úrvalsdeildarinnar, Viðar Örn, sem senter en ekki Jón Daða sem er inn og út úr liði Vikings í sömu deild (og skorar ekki mikið þar).

Og eins og ég hef oft sagt áður. Þetta eru miklir snillingar, landsliðsþjálfararnir okkar.

Lið Íslands klárt - Jón Daði byrjar